dimecres, 2 d’abril del 2008

Per cridar-ho ben fort una i una altra vegada...


I a força de molt de caure, i de tornar-te a aixecar,
veus que les coses no canvien però ja no ets qui eres abans!!! ...

... Llença't, cada instant és únic, no es repetirà
sento que el cor ja no para de bategar,
i diu que em llenci, que no pensi en tot el que vindrà
que un llapis mai no dibuixa sense una mà.

Lax'n'Busto "Llença't"

Avui toca...


Ahora si, parece que ya empiezo a entender.
Las cosas importantes aquí son las que están detrás de la piel.
Y todo lo demás, empieza donde acaban mis pies
después de mucho tiempo aprendí que hay cosas que mejor no aprender.
El colegio poco me enseño, si es por esos libros nunca aprendo a
coger el cielo con las manos a reír y a llorar lo que te canto
a coser mi alma rota, a perder el miedo a quedar como un idiota
y a empezar la casa por el tejado, a poder dormir cuando tú no estás a mi lado
menos mal que fui un poco granuja, todo lo que se me lo enseñó una bruja
Ruinas.... ¿no ves que por dentro estoy en ruinas?
Mi cigarro va quemando el tiempo, tiempo que se convirtió en cenizas
Raro!! No digo diferente digo raro!! Ya no sé si el mundo está al revés
o soy yo el que está cabeza abajo.
El colegio poco me enseñó, si es por el maestro nunca aprendo a coger el cielo con las manos...

Fito y los Fitipaldis. "La casa por el tejado"